- bîgüman
- (F.)[ نﺎﻤﮔ ﯽﺑ ]kuşkusuz.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
bigüman — z. <fars.> 1. Şübhəsiz, şəksiz, yəqin, doğru. Ayılsa atam məstlikdən haman; Məni tapmağa hökm edər bigüman. M. Ə. S.. 2. Birinci mənanın əksinə: şübhəli, yəqin olmayan, gümanı heç yerə getməyən. Mən bu işdən bigümanam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bigüman — f. gümansız; şübhəsiz, şəksiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti